O jezu jak dawno mnie tu nie było,czas powrócić do żywych ;)
Odkąd urodziłam dziecko,odkąd Amelcia jest z nami po tej stronie,mam jedno główne marzenie-wychować ją na mądrą i dobrego człowieka.Tego,który wie,kiedy walczyć,a kiedy opuścić.Ufa innym i jest rozsądna.Ma swoje zasady,które czasem nagina w stronę drugiego człowieka.Chciałabym jej przekazać coś,co sprawi,że jej życie będzie piękne.Geny to dopiero początek drogi wychowania...
Twoje dziecko nigdy nie będzie robić tego,co mu powiesz,żeby zrobiło.Będzie Cie testować na wszystkie możliwe sposoby.Bądz gotowa-nie jeden raz jej próba Twoich sił powali cię na łopatki.Możesz stosować przymus czy kary,ale ja zapewniam cię,że to nie przybliży cię do wychowawczego sukcesu-może natomiast przynieść masę szkód w twojej relacji z nim.Co więc robić,żeby nauczyć go dobrze.
Chyba każda z nas czasem patrzy z nieukrywaną zazdrością w stronę mam z grzecznymi dziećmi.To pojawia się niedługo po porodzie,W kolejce na zakupy ,kiedy - mimo obecności w sklepie kilkunastu mam z maluszkami -tylko z twojej gondoli rozlega się przeciągły,nieustający krzyk. Z biegiem czasu takich sytuacji jest coraz więcej.Wymuszanie,histeryczne wrzaski,wolniejsze tempo nauki i wyrazna do niej niechęć...Porównywanie się jest normalne.Nie zapomnij się w nim jednak i skup się na własnym dziecku. I na twoim życiu.
