Mamą jestem już 3 miesiące i 9 dni,które zleciały zdecydowanie za szybko.Od pierwszej godziny,aż po dzisiejsze dni jestem tam gdzie powinnam być.Narodziny Amelki były przeżyciem wymarzonym i długo wyczekiwanym.
Urodziłam w wieku 17 lat,trochę za wcześnie,ale to nic. Dzisiaj,trzy miesiące pózniej,czyli tak naprawdę z bardzo krótkim stażem w roli mamy,nie umiem już żyć inaczej,nie chcę.Kiedyś czas był na wszystko,z niczym nie było trzeba się śpieszyć.Chciałam wyjechać to wyjeżdżałam,chciałam spać to spałam.
Zmiana nadeszła,zostałam mamą Dobra,która kiedyś wydawała się nie mieć końca,dziś ciągle się kurczy.Czasu brak,dosłownie na wszystko.Każdy wyjazd,nawet zwykłe zakupy,muszą być zaplanowane i dostosowane według Amelki. Codzienne pranie,sprzątanie.
Narzekam? Nie,wręcz przeciwnie.Ja pokochałam takie życie,życie w takim pędzie.Nie wiem jak kiedyś mogłam trwać w takim ''nic nierobieniu''. Uwielbiam być mamą i we wszystkich planach,myślach,zawsze na uwadze jako pierwszą mieć Amelcię.Uwielbiam jej uśmiech,który jest wynagrodzeniem każdego zmęczenia.Jedno jej przytulenie i zapominam o wszystkim co złe.To piękne doświadczenie móc obserwować małego człowieka,który jest częścią Ciebie.Czasem,aż brak mi słów,żeby opisać ile dla mnie znaczy ta mała,trzymiesięczna dziewczynka.
Każda kobieta spełnia się inaczej,moim spełnieniem było dziecko,w których codziennie zakochuje się od nowa i które codziennie uświadamia mi ile mam.Posiadanie dziecka to ogromne szczęście i ja codziennie jestem wdzięczna,że mogłam tego szczęścia doznać.Uwielbiam być mamą i chcę być dla mojej córki,mamą jak najlepszą.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz