''Jedynym wytłumaczeniem bezinteresowności ,poświęcenia,lojalności i ciepła macierzyństwa,jest miłość ''
(Leroy Brownlow)
Miłość do dziecka jest bezwarunkowa i jedyna w swoim rodzaju. Z mojego punktu widzenia to uczucie największe i najpiękniejsze ,jakiego dotychczas doświadczyłam. Od kiedy mam Amelkę nic nie liczy się bardziej niż to,żeby zapewnić jej wszystko,czego potrzebuje.Nie chodzi mi tu o sprawy materialne,które oczywiście też są ważne,ale przecież nie najważniejsze.Chodzi mi o miłość,o interesowanie się,o uczucie do własnego dziecka,po prostu o bycie przy nim.
Od samego początku mówię do Amelki o tym,co czuję do niej.Chcę,żeby wiedziała,jak wiele dla mnie znaczy i jak bardzo ją kocham.Czasami same uczucia nie wystarczą i trzeba o nich mówić.Powtarzać dziecku jak najczęściej,jak bardzo jest dla nas ważne.
Matka dla dziecka jest w stanie wiele poświęcić. Od momentu kiedy zostałam mamą,wszystko zmieniło swoją kolejność.Na pierwszym miejscu stawiam wszystko to,co jest związane z Ami.Teraz to jej potrzeby realizuje w pierwszej kolejności,a dopiero potem myślę o sobie i nie robię tego,bo tak powinnam,czy muszę,tylko dlatego,że chcę.Ona jest najważniejsza i dobrze mi z tą myślą.Zresztą chyba o to w życiu chodzi,że najpierw sami jesteśmy dziećmi,potem dorastamy,rozwijamy się,aż w końcu przychodzi czas na dziecko i od tego momentu żyjemy właśnie dla niego.
Tak właśnie jest i było u mnie i jestem niesamowicie szczęśliwa z tego jak potoczyło się moje życie.Od momentu pojawienia się Amelki,ja jestem po prostu dumna z tego,że zostałam mamą.Tak samo jak 7 miesięcy temu,tak samo i dziś ta duma nie maleje,a wręcz rośnie i to jest właśnie miłość.
Miłość matki do dziecka jest jedyna i niepowtarzalna.Nie da się tego uczucia zastąpić żadnym innym.Dziecko od samego początku potrzebuje największego kontaktu własnie z mamą. Jej dotyku i głosu.Prostym przytuleniem dajemy mu całkowite poczucie bezpieczeństwa. Kontakt z matką lub jego brak ogromnie wpływa na dorosłe życie.Na charakter,zachowanie i okazywanie uczuć.Dziecko,któremu jest okazywana miłość,będzie w życiu dorosłym łatwiej to uczucie przekazywać.Tak naprawdę rola mamy i jej miłość rozpoczyna się już w ciąży.Szczęśliwa lub nie ,zachowuje się z odpowiednim nastawieniem.Dba o siebie lub niestety,wprost przeciwnie.To bardzo smutne,że nie każda kobieta czuję radość z tego stanu,że nie każda mama zaspakaja u swojego dziecka tak ważne poczucie bliskości.To jest coś co każdy powinien z nas dostać,a niestety tak często jest inaczej.Czasami tej mamy nie ma na początku ,ale nie dlatego,że nie chciała.Innym razem kobiety odtrącają dziecko z własnej woli i to jest chyba najgorsze.Rezygnowanie z tak bezcennego uczucia,które na zawsze pozostawi w dziecku pewnego rodzaju pustkę ,której nie wypełni nic innego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz